nc พี่ชายซึงพโน ep2


"แล้วอยากให้พี่ช่วยมั้ยล่ะครับ" ซึงอูเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กที่ตอนนี้ดวงตากลมโตปรือฉ่ำด้วยแรงอารมณ์ ก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก ก่อนจะถอดกางเกงของตนที่เกะกะทิ้ง พร้อมโชว์แก่นกายใหญ่ที่พงาดขึ้น หลังจากเพิ่งสงบนิ่งไปเมื่อชั่วครู่



"ฮะ ชะ ช่วยผม~ หน่อยนะฮะ" ร่างเล็กพยักหน้า พรางส่งสายตาอ้อนวอน เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ตนกำลังทรมานอยู่ตรงนี้ คนเป็นพี่ชายด้านบนตัวของเค้าจะสามารถช่วยได้



"พี่รักน้องดงพโยนะครับ" เมื่อได้ฟังคำตอบของคนตัวเล็ก ซึงอูก็ก้มลงจูบปากร่างเล็กในอ้อมกอด ก่อนจะค่อยๆ สอดลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานภายในโพรงปากเล็ก ส่วนมือใหญ่ก็ถอดเสื้อและกางเกงของน้องคนตัวน้อยที่แกะกะโยนไปไกล ก่อนที่จะลูบคลึง และสัมผัสร่างเล็กไปทั่วทั้งร่างกาย



สวยมาก



ซึงอูถอนจูบออกเมื่อร่างเล็กทักท้วงเรื่องอากาศหายใจ เมื่อเงยหน้าขึ้นมามองร่างกายของตัวเล็ก ก็ได้สัมผัสเห็นถึงสิ่งสวยงามข้างหน้าร่างกาย ก่อนมือใหญ่จะเริ่มไปสัมผัสช่องทางสีชมพูนั่นอย่างเบามือ



"อ๊ะ~" ร่างเล็กสะดุ้งส่งเสียงร้องออกมา เมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอม และด้วยความสงสัยจึงเอ่ยปากถามผู้เป็นเปรียบดั่งพี่ชายของตน



"ผู้ชายผู้ชาย มีอะไรกันได้หรอฮะ ผะ ผมเคยเห็นแต่ผู้ชายผู้หญิง และ และก็..." ร่างเล็กนิ่งไป ด้วยความที่ไม่กล้าถาม เขาก็ไม่ได้ใสซื่ออะไรขนาดนั้น ขนาดที่ไม่รู้ว่า ตัวเองกำลังจะเจออะไร นี่หรือสิ่งที่พี่ซึงอูบอกว่ามันจะสนุก แต่ เรื่องแบบนี้ ต้องเป็นคนรักกันไม่ใช่หรอ



"และ อะไรหื้ม" ซึงอูตอบกลับไป ถึงแม้ตอนนี้อารมณ์ภายในร่างกายจะตื่นตัวเต็มที่ แต่ก็ยังอยากถนอมร่างเล็กไว้ ไม่อยากให้เจ็บไปมากกว่านี้



"พี่จะมีอะไรกับพโย...เรื่องแบบนี้ต้องคนรักกันไม่ใช่หรอ" ร่างเล็กเอ่ยปากถามออกไปตามตรง พร้อมแก้มน้อยๆ ที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ



"พี่รักดงพโย แล้วดงพโยล่ะรักพี่รึเปล่า" ซึงอูพูดตอบกลับร่างเล็กไป ก่อนนิ้วเรียวยาวจะสอดใส่เข้าไปในช่องทางเล็ก





"อ๊าาา" ร่างเล็กส่งเสียงร้องออกมา ด้วยความรู้สึกเจ็บ แต่ยังดีที่ว่าห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียง ถึงแม้จะร้องครางเช่นไร ยังไงคนภายนอกก็ไม่มีทางได้ยิน





"ระ รักฮะ ดงพโยรักพี่ซึงอู" ร่างเล็กตอบกลับไป ชีวิตของเค้าตั้งแต่เด็ก เขามีพี่ซึงอูคอยอยู่ข้างๆ ตลอด คอยดูแลพาไปเที่ยวเล่น ดงพโยรู้สึกรักและผูกพันธ์ คนอื่นอาจจะมองว่าเป็นความรักระหว่างพี่ชายน้องชาย แต่ใครจะไปรู้ ว่าภายในจิตใจ ร่างเล็กจะคิดอะไร และหวงพี่ชายคนนี้มากแค่ไหน





"ในเมื่อเรารักกัน....มันก็ไม่ผิดอะไรนิครับ" เมื่อได้คำตอบอันน่าชื่นใจ ซึงอูจึงเพิ่มขนาดจากหนึ่งนิ้วเป็นสามนิ้ว ก่อนจะค่อยๆ ขยับๆ เบาๆ เขาอยากทำให้น้องดงพโยเป็นของเขา เพราะเขายังไม่รู้ว่าในช่วยวัยนี้จะอยู่กับคนตัวเล็กได้นานแค่ไหน และถ้าช่วงนึงเค้าจากไป กลัวจะมีใครมาแย่งน้องดงพโยที่เขาหมายปองไว้ก่อน



"อ๊ะ อ๊าาา~ " ร่างเล็กส่งเสียงร้องคราง เมื่อรู้สึกแปลกๆ ที่ช่องทางด้านหลัง แต่ในช่องทางนั้น กลับตอดรัดนิ้วเรียวยาวได้เป็นอย่างดี เมื่อซึงอูรู้สึกช่องทางด้านหลังของร่างเล็กรู้สึกคุ้นชิน ก็เริ่มจับแก่นกายใหญ่ของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเริ่มสอดใส่ เข้าไปภายยังช่องทางรักของร่างเล็ก



"อ๊ะ อ๊าา เจ็บบ" คนตัวเล็กส่งเสียงครางลั่น เหมือนช่องทางด้านหลังเหมือนจะฉีกขาด เมื่อสิ่งใหญ่โตสอดเข้ามาในร่างกายของตน



งื้ออออ ใหญ่จะเท่าแขนน้องแล้ว



"อื้ออ  ไม่เกร็งนะครับเด็กดี" ซึงอูค่อยๆ ปลอบใจ ก่อนจะก้มลงจูบร่างเล็กเพื่อให้อีกคนได้ผ่อนคลาย พร้อมขยับค่อยกระแทกแก่นกายของตนเข้าไปยังช่องทางรักของร่างเล็กจนมิดด้าม ช่องทางด้านหลังของร่างเล็กตอดรัดแน่นกับสิ่งใหญ่โตที่เข้ามาในตัว



ร่างกายของร่างเล็กบิดเร้าไปมาด้วยความเจ็บ ซึงอูพรางจูบปากร่างเล็กซ้ำๆ พร้อมบีบสะโพกมนเบาๆ เมื่อให้ผ่อนคลาย ด้วยความที่ช่องทางนั้นตอดรัดแน่น ทำให้ซึงอูรู้สึกได้ว่าตนเองนั้นได้ปลดปล่อยเข้าไปยังร่างกายเล็กไปแล้วได้รอบนึง ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ กระแทกกายเข้าออกช้าๆ เพื่อให้น้ำรักของเค้าได้ใช้เป็นน้ำหล่อลื่นในการร่วมรักครั้งนี้



"อ๊ะ อ๊าา~" ร่างเล็กของดงพโยร้องครางขึ้นมาเมื่อซึงอูเริ่มกระแทกกายใหญ่เข้ามายังสะโพกของตน ร่างเล็กรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็รู้สึกดีที่ร่างกายของเขาได้เชื่อมต่อกับซึงอูอยู่



เมื่อร่างเล็กเริ่มส่งเสียงครางลื้นหู อารมณ์ของซึงอูก็เพิ่มขึ้น แรงกระแทกก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ซึงอูจับสะโพกเล็กไว้ ก่อนจะกระแทกเข้าไปไม่หยุด ถึงแม้เค้าจะรู้สึกได้ถึงกลิ่นเลือดที่ไหลออกมาจากการฉีกการของสะโพกน้อยก็ตาม



"อ๊ะ อ๊าาา พี่ซึงอู อ๊าาา" ดงพโยส่งเสียงครางลั่นเมื่อแรงกระแทกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มือเล็กปัดป่ายไปทั่ว ก่อนจะจับไหล่ของซึงอูยึดไว้แล้วจิกเล็บข่วยลงที่ไหล่หนาของพี่ชายที่โยกเอวกระแทกเข้ามาในตัวของเค้าอย่างแรงจนเป็นรอยแดงยาว



"อื้มมม ดงพโย อาา อาา" ยูโนส่งเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจกับร่างกายนี้ ฝ่ามือหนาอ้าขาของร่างเล็กให้กว้างขึ้น ก่อนจะส่งแรงกระแทกถี่ๆ เข้าไปยังช่องทางเล็กที่ตอดรัดกายใหญ่ของเค้าได้เป็นอย่างดี



"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา พี่ซึงอู อ๊าาา อ๊าาา" ร่างเล็กส่งเสียงครางกระเส่าพร้อมความเจ็บปนความเสียว เสียงครางของคนตัวเล็กยิ่งเพิ่มอารมณ์ของคนตัวโตบนร่างมากขึ้นเรื่อยๆ ร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้าจุดกระสั้นของร่างเล็กรัวๆ ไม่ยั้ง เพื่อต้องการฟังเสียงครางหวานที่เผยอปากส่งเสียงครางเรียกชื่อของเค้าอยู่ในตอนนี้



"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา อื่ออ อ๊าาา พี่ซึง ซึงอู อ๊าา" ร่างเล็กช้อนสายตามองคนบนตัว เมื่อรู้สึกเสียวซ่านแทบขาดใจ และใกล้ที่จะปลดปล่อยในไม่ช้า



"อื้มม ดงพโย ดีมากก ซีดดดส์ อาา" ซึงอูยังคงกระแทกกายใส่ร่างเล็กไม่หยุด พร้อมจับแก่นกายเล็กของเด็กตัวเล็กมานวดคลึงบีบส่วนปลายพรางขยับให้อีกคนได้ปลดปล่อย น้ำรักสีขาวของร่างเล็กปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่และท้องน้อยของคนตัวเล็ก ซึ่งเป็นภาพที่หน้าดูซะเหลือเกิน


สำหรับซึงอูนั้นร่างสูงกระตุกเกร็งอีกสองสามทีก่อนจะชักกายของตนเองออกมา แล้วนำแก่นกายใหญ่ไปจ่อที่ปากน้อยๆ ของดงพโย



"อยากกินมันอีกมั้ยครับ" ซึงอูยกยิ้มมองร่างเล็ก คนตัวเล็กไม่ได้ตอบอะไร แต่ได้อ้าปากค้างไว้รอรับชีสแสนอร่อยจากไส้กรอกอันใหญ่ ซึงอูปลดปล่อยน้ำรักใส่ปากคนตัวเล็ก ถึงแม้จะเลอะออกมานอกปาก ร่างเล็กก็ใช้ลิ้นเลียมากลืนกินจนหมด



หลังจากที่ซึงอูได้ปลดปล่อยและดงพโยได้กลืนกินสิ่งที่คนตัวโตนั้นให้มาแล้ว ร่างสูงใหญ่ก็พลิกตัวลงนอนหงาย อุ้มร่างเล็กมานอนทับอกแกร่งของตัวเอง ดงพโยนิ่วหน้าด้วยความเจ็บสะโพก แต่ซึงอูหาได้ใส่ใจไม่ ร่างสูงใหญ่จับใบหน้าร่างเล็กไว้ พร้อมกดจูบลงที่ริมฝีปากบางแผ่วเบา



กลับไปอ่านต่อได้ที่ : https://www.joylada.com/chapter/5e2d38b70087d60001b22ecd

Reply · Report Post