Marco Out · @MarcoOut
7th Jan 2019 from TwitLonger
Vanmiddag hield ik mijn Nieuwjaarsspeech. Wilt u weten wat ik zei? #Assen
Uitgesproken op maandag 7 januari 2018, 17.00 uur
Beste Assenaren, hier in het stadhuis of thuis via internet:
ik wens u in alle opzichten een voortreffelijk 2019!
Dat het nieuwe jaar u en ons gezondheid en voorspoed mag brengen.
Ik ben uitgedaagd om hier vandaag als bokser of als F1-coureur (the Stig) verkleed te staan.
Dit in navolging van mijn collega's van Brummen en Zandvoort,
die hiermee aandacht vroegen voor de aanpak van criminaliteit en de ambitie voor de komst van de Formule1.
Maar ik sta hier als mezelf.
Ik ben het liefste mijzelf.
Ik wens u allemaal toe dat u in 2019 vooral uzelf kunt zijn. #Nashville
Had ik overigens maar één moment de gedachte gehad dat hier verschijnen in raceoutfit een positieve invloed zou hebben op Liberty, de eigenaren van de Formule1, dan had ik me uiteraard direct opgeofferd.
Soms moet je wat over hebben voor de goede zaak!
Wie kun je in 2019 nog vertrouwen?
Deze vraag stelde ik me toen ik op 2 januari het Dagblad opensloeg.
• De Francaise Jeanne Calment -overleden toen ze 122 was - staat in de geschiedenisboeken als de oudste vrouw ooit. Maar Russische onderzoekers (en u kent de geloofwaardigheid van al wat uit Rusland komt) zeggen dat ze alles aan elkaar zou hebben gejokt.
• De Saudische kroonprins Mohammed bin Salman zou geen jonge hervormer zijn, maar iemand die dat imago alleen maar neer laat zetten door dure Westerse pr-bureaus en trollenlegers.
en
• 'Totaal onacceptabel' reageerde burgemeester Marco Out, nadat in Assen aan de Schultestraat de brandweer met vuurwerk bekogeld werd, las ik.
RTV Drenthe kopte; "De brandweer van Assen is bekogeld met vuurwerk toen ze een brand wilde blussen aan de Schultestraat. Voor zover bekend is niemand gewond geraakt."...
En de NOS verklaarde:
in het Drentse Assen (Let wel, we hebben het hier niet over het Friese of Groningse Assen..) werd de brandweer aangevallen. Daar werd meteen de straat afgezet en werd de hulp van de Mobiele Eenheid erbij gehaald."...
Op Social Media woedde een storm van verontwaardiging.
Wie kun je in 2019 nog vertrouwen?
Ik was zelf op de Schultestraat.
Ik heb niks gemerkt van vuurwerkbekogeling.
In het politieverslag op Nieuwjaarsmorgen stond
"dat er uit navraag na de mediaberichtgeving was gebleken dat er bij het aanrijden van de autotankspuit een enkel stuk vuurwerk op de brandweerauto terecht zou zijn gekomen."
Ik heb het de bevelvoerder van de brandweer gevraagd.
Ook zij heeft het incident niet geregistreerd.
Sterker nog, zij was vooral enthousiast over de goede samenwerking tussen brandweer, politie en gemeente die nacht.
En over de prima sfeer in de stad.
Toen ik op oudejaarsavond geconfronteerd werd met de stelling dat er vuurwerk naar de brandweer zou zijn gegooid, heb ik geantwoord dat wanneer er vuurwerk naar hulpverleners wordt gegooid dit onacceptabel is. Punt.
Helaas was er elders in de stad wel een incident waar een stuk zwaar illegaal vuurwerk richting de politie ging.
En ik herhaal: dat is onacceptabel!
Maar laten we elkaar niet gek maken.
Eén iemand die iets roept lijkt anno 2019 een rechtstreekse entreeticket naar Teletekst en de rest van de media te zijn.
En ook dat vind ik eigenlijk onacceptabel!
De berichtgeving anno 2019 is soms erger dan de kwaal.
Moet er een vuurwerkverbod komen?
Ik constateer:
• dat vuurwerk afsteken buiten oudejaarsdag 18 uur en nieuwjaarsmorgen 2 uur verboden is.
• dat illegaal vuurwerk illegaal is (hoewel ik op het radio 1 journaal iemand een oproep hoorde doen om illegaal vuurwerk te verbieden..)
• dat brandstichting verboden is
• dat iemand zwaar lichamelijk letsel toebrengen, of een poging daartoe doen, verboden is
• en dat vernieling verboden is
Ik vraag me oprecht af of we onze samenleving een dienst bewijzen door verbod op verbod te stapelen.
Ik erken volmondig dat er tijdens de jaarwisseling dingen niet goed gaan. Ook kun je je afvragen of we de milieubelasting en de letselrisico's van vuurwerk met elkaar acceptabel vinden.
Hoe gaan we met elkaar om?
Dat is waar het volgens mij echt om gaat.
En dat vraagt bij velen om een mentaliteitsverandering.
Een korte periode geluidsoverlast vind ik prima verdedigbaar.
Maar houd het dan ook bij die korte periode.
En spreek daar elkaar op aan.
Daarmee bereik je meer dan door iets te verbieden waar het daadwerkelijke probleem niet zit.
Nog meer Fakenews:
"Ronald Obbes stopt als Citymanager"
Beste mensen ik kan me hier eigenlijk nog niets bij voorstelen. In de ruim vier jaar die ik inmiddels burgemeester van Assen mag zijn ben ik geen onvoorwaardelijker pleitbezorger en promotor van Assen tegen gekomen als Ronald Obbes.
Binnenkort blik ik hier graag samen met jou op terug, Ronald.
Vanaf deze plek een oprecht dankjewel!
Wie kun je in 2019 nog vertrouwen?
We worden daarbij door steeds meer middelen geholpen.
Neem Watson. Een door IBM ontwikkelde supercomputer, die gestelde vragen kan interpreteren en bliksemsnel alle beschikbare informatie scant op het juiste antwoord.
Watson gaat verder dan conventionele kunstmatige intelligentie, omdat naast het zoeken van de antwoorden ook de betrouwbaarheid wordt doorgerekend.
En het kleine broertje van Watson zit tegenwoordig haast in iedere smartphone.
Die van mij heet Siri, de digitale assistent van Apple.
Wie kun je in 2019 nog vertrouwen? En wat brengt ons 2019?
Laten we het Siri vragen:
Wat brengt ons 2019?
<Siri antwoordt: "201,9 kilogram">
Dat is niet echt het gewicht dat ik aan mijn sportieve voornemens heb verbonden..
Nog een poging:
Van welke politieke partij moet ik nu lid worden?
<SIRI antwoordt: "dit heb ik op het web gevonden over "van welke politieke partij moet ik nu lid worden":
Tien redenen om nu lid te worden van D66>
Helaas D66, helaas...
Ondanks dat deze antwoorden nog niet erg behulpzaam waren heb ik wel vertrouwen in onze toekomst.
Vooruit:
Siri, wil je met me trouwen?
<SIRI antwoordt: "Laten we gewoon vrienden blijven, oké?">
Beste mensen, laten we vooral vrienden blijven in 2019!
Dames en heren,
Ik hoef geen beroep te doen op Siri om te voorspellen dat 2019 dubbele gevoelens zal oproepen.
We ronden met de aanleg van tunnel De Maten de FlorijnAs af,
een project dat onze stad een geheel ander aanzicht heeft gegeven.
Ik weet niet hoe u het vergaat,
maar ik ben trots op de uitvoering van dit project.
Dat wij dat als stad voor elkaar hebben gekregen
binnen het budget van 200 miljoen is een prestatie van formaat.
Onlangs zag ik een luchtfoto van het gebied rond het voormalige Mercuriustheater
en die foto vertelde het verhaal van de FlorijnAs:
Infrastructurele maatregelen brengen gebiedsontwikkelingen op gang.
Kijkend naar de omgeving van het station is mijn conclusie
dat je als treinreiziger in Assen moet stoppen
om de metamorfose van het gebied te bewonderen.
Om begroet te worden door de vriendelijkste hond van Nederland:
onze eigen Mannes.
Weet in elk geval dat wij na uw bezoek aan Assen ook ijveren voor een snelle terugreis per trein.
Wij laten ons – en dan doel ik ook op de provincie Drenthe – in discussies over snelle treinverbindingen tussen het Noorden en de Randstad niet op een zijspoor rangeren
om op een veraf gelegen emplacement
de snelle trein vanuit Groningen voorbij te zien zoeven.
Dames en heren,
Ik sprak over dubbele gevoelens.
2019 wordt geen makkelijk financieel jaar voor de gemeente Assen.
Grote tekorten in het sociaal domein nopen ons tot stevige bezuinigingen en baren ons zorgen.
Het kan en mag niet zo zijn dat het kabinet en de Tweede Kamer de Nederlandse gemeenten dwingen om hun spaarvarkens kapot te slaan om de gevraagde zorg te leveren.
Het wordt daarom de hoogste tijd dat kabinet en Kamer hun verantwoordelijk nemen en meer geld voor het sociaal domein beschikbaar stellen.
Maar hoe dan ook, bezuinigingen lijken onafwendbaar.
Dat is geen fijn bericht aan het begin van een nieuw jaar.
Maar deze minder prettige boodschap betekent geenszins dat het college nu verdrietig wegkruipt in een hoekje van de collegekamer.
Sterker nog, de ambitie, de wil om van Assen een nog mooiere en aantrekkelijker stad te maken blijft leidend.
En dat is gelukkig een gedeelde ambitie, die ook leeft bij bijvoorbeeld het Drents Museum of Vaart in Assen
We gaan aan de slag met het Koopmansplein
En hoe dat plein er de komende decennia uit komt te zien, dat is aan u,
de inwoners van Assen.
U mag in de loop van dit jaar uw voorkeur uitspreken voor één van de ontwerpen.
Mooi om te zien trouwens hoeveel ijsplezier er deze winter was en mooi dat Winters Assen hiermee door wil gaan!
U merkt, ik blik inmiddels vooruit naar 2019 ,
want dat hoort ook bij een nieuwjaarspeech.
Maar koester je geschiedenis!
Daarom gaan we de toekomst en de historie met elkaar verbinden.
Begin vorig jaar mocht ik de tentoonstelling in het Drents Museum openen met schilderijen uit de collectie van oud Assenaar Wim Berghuis.
Hij gaf opdracht aan schilders uit binnen- en buitenland om Asser stadsgezichten vast te leggen op doek. Een schitterende collectie.
Dat zette mij aan het denken en bracht mij op een idee.
Hoe leg je de geschiedenis van je stad voor altijd vast?
En doen we dat wel?
Ik noemde eerder de FlorijnAs. De moderne staaltjes van architectuur van nu, zoals het stationsgebouw, zijn de monumenten van de toekomst.
Dat bracht mij op het idee om in 2019 te starten met een stadscollectie,
een idee dat ik nader heb verkend met Harry Tupan, directeur van het Drents Museum en Kor IJszenga, directeur van Koninklijke Van Gorcum.
We willen elk jaar in de geest van Wim Berghuis een kunstenaar de opdracht geven een schilderij of sculptuur te maken van een typisch Asser tafereel.
Zo vormen we de komende jaren een nieuwe stadscollectie.
De kunst zal worden gemaakt in de stad en voor de stad.
Geen gemeentecollectie, maar een stadscollectie.
We hopen dat het eerste kunstwerk klaar is wanneer Koninklijke Van Gorcum een boek met daarin het verzamelde werk van Wim Berghuis zal presenteren.
De stadscollectie als ode aan de geschiedenis van de stad.
Dames en heren,
De Criminaliteit daalt in Assen en voor het eerst in jaren ook de overlastcijfers.
Als verantwoordelijke voor de handhaving van de openbare orde en veiligheid ben ik hier blij mee.
Maar ik ben nog niet tevreden.
Het afgelopen jaar hebben we forse investeringen gedaan om bijvoorbeeld overlast in de Gouverneurstuin en op het Koopmansplein aan te pakken.
We hebben de inzet van toezichthouders en politie geïntensiveerd, voor meer beveiliging gezorgd, we hebben gesprekken met jongeren en hun ouders gevoerd en intensief overlegd met zorginstellingen en andere partijen.
In 2019 zullen we deze aanpak verder intensiveren en zal de gemeente Assen een stadmarinier aanstellen.
Een stadsmarinier met de opdracht om op straat en met de betrokken partijen afspraken te maken voor een veiliger stad.
Ik hoor u denken: “een stadsmarinier”?
De stadsmarinier, naar Rotterdams voorbeeld, draagt bij aan het oplossen van hardnekkige veiligheidsproblemen.
Door overlastveroorzakers meteen op het gedrag aan te spreken.
En door instellingen, ondernemers en veiligheidspartners aan te moedigen om hun verantwoordelijkheid te nemen en een bijdrage aan veiligheid te leveren.
Hierbij past wel een persoonlijke hartenkreet:
Niet iedereen met een petje, een hoodie of een ongeschoren gezicht is een overlastveroorzaker of iemand die iets in zijn schild voert.
Ik krijg regelmatig klachten van Assenaren die mij aanpreken op het feit dat mensen ergens zitten of staan en met elkaar in gesprek zijn en soms met enige stemverheffing spreken.
Wie voor overlast zorgt kan op onze aandacht rekenen.
Maar in mijn overtuiging is dat maar één kant van de medaille.
Vaak zijn deze mensen vooral kwetsbaar en is repressie alleen niet de oplossing.
Dames en heren,
Aan de dragers van gele hesjes zijn al vele beschouwingen gewijd.
Wellicht dat de beweging aan kracht zal inboeten, maar de onvrede daar achter volgens mij niet. Het is onvrede in zijn meest zuivere vorm. Spontaan en heftig.
Is het de afkeer van de gevestigde politiek?
Is het de angst voor het verlies en vernietiging van de eigen cultuur door immigratie en globalisering?
Is er echt sprake van een groeiende ongelijkheid?
Ruim 100 jaar democratie zorgde er voor dat mensen er op vooruit gingen, er oplossingen gevonden werden. Dat mensen een stem kregen.
Nu beweren sommigen dat degenen die de problemen moeten oplossen steeds verder van de burger af staan.
Dat is trouwens niet uniek voor dit tijdsgewricht.
Wim Kan zei ooit al in één van zijn conferences: “en elke ochtend lees ik in de krant wat ik nu weer vind”.
Ik weet niet wat de verklaring is voor de geringe opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen in Groningen.
Maar feit is dat 56 procent van de kiesgerechtigden thuisbleef.
Is men tevreden,
onverschillig
of voelt men zich niet betrokken
of vertegenwoordigd?
Heeft u onlangs die foto gezien waar een boze inwoner van Loppersum en een wethouder letterlijk met de koppen tegen elkaar stonden.
Er paste nog net een vloeitje tussen.
Als dialoog niet meer mogelijk is en partijen op het punt staan de boksring te betreden, zijn we ver van huis
Het moet ons tot nadenken stemmen.
Zeker wanneer je bedenkt dat veel onvrede gerelateerd is aan van bovenaf opgelegde energie- en milieumaatregelen.
Heel concreet betekent dat, dat we in de Asser context erg alert moeten zijn in de gesprekken met bewoners van de wijk De Lariks.
De gemeente is blij met de bijdrage van het kabinet om deze wijk aardgasvrij te kunnen maken. Dat draagt bij aan het duurzamer maken van onze stad
Maar laten we niet uit het oog verliezen dat we inwoners van onze stad confronteren met voor hen ingrijpende maatregelen.
Er bestaat een Asser traditie om samen de stad te maken,
met inwoners en met belangenorganisaties.
Die traditie willen we in ere houden!
Sterker nog, we gaan aan de slag met Right to Challenge.
Concreet betekent dat dat we inwoners uitdagen om met slimmere, betere of goedkopere voorstellen te komen dan de gemeente.
Best spannend, maar we laten ons graag inspireren.
Dames en heren,
Laten we in 2019 afscheid nemen van de zijlijnbetweters.
Ik heb mij onlangs groen en geel geërgerd aan reacties van mensen naar aanleiding van de berichtgeving over het onderzoek naar het trieste ongeval aan de Lonerstraat,
waarbij in september vorig jaar twee jonge mannen om het leven kwamen.
In wil mij niet bemoeien met journalistieke vrijheden,
maar ik zou zeggen in dit geval:
de berichtgeving volstaat.
Waarom stel je bij zo’n verschrikkelijk ongeluk reageerruimte open voor mensen die – een enkele genuanceerde uitzondering daargelaten - louter respectloze teksten op hun toetsenbord componeren?
Ik heb daar geen begrip voor en ik weet uit mijn gesprekken met betrokkenen dat het hen zeer geraakt en gekwetst heeft.
Dames en heren,
Wie kun je in 2019 nog vertrouwen?
Ik hoop en wnes dat we vooral elkaar vertrouwen!
Ik zou willen oproepen om in 2019 te denken in de geest van Ramses Shaffy die ooit zei:
"Ren nooit achter iets aan, maar omarm wat je tegemoet komt."
En laten we ons daarbij laten inspireren door Daniel Termont,
de burgemeester van het mooie Gent,
die onlangs afscheid nam.
Hij zei:
‘De beschaving werkt pas als je het leven groter kunt maken dan je eigen ego
en kunt zeggen dat een ander een punt heeft en hem dat ook gunt.’
Als wij daar naar handelen wordt 2019 een prachtig jaar!
Een gelukkig nieuwjaar.
Laten wij toosten op 2019