Christmas Drabble (Percival & Lancelot) #เรือผี (รีรันอีกทีค่ะ ><)


Wine


(1)

“เพราะมันเป็นวันคริสต์มาส และในวันคริสต์มาส เราจะพูดแต่ความจริง...”
“เลิกโควทประโยคจากหนังแล้วมาจัดการมัลล์ไวน์ของนายเดี๋ยวนี้เลย เจมส์”
“นายสะกดคำว่าโรแมนติกไม่เป็นบ้างหรือไงนะ เพอร์ซี”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ.... R-o-m-a-n-t-i-c”
“ให้ตายสิ ฉันไม่ได้หมายความว่าจะให้นายสะกดให้ฉันฟัง”
“จะอะไรก็ช่างเถอะ ลุกมาดูไวน์เถอะ ได้โปรด มันเดือดจนล้นจะถึงขอบหม้ออยู่แล้ว!”


(2)

“มัลล์ไวน์ทำเองมันได้รสชาติกว่าไปซื้อมาเยอะ... นายว่าอร่อยไหมล่ะ...”

“อืม... อร่อยมาก”

“นายพูดจริงหรือเปล่าเนี่ย...”
ลานซล็อตหรี่ตามอง แอบระแวงนิด ๆ แต่เพอร์ซิวาลไม่ใช่คนชอบล้อเล่น

“เพราะมันเป็นวันคริสต์มาส และในวันคริสต์มาส เราจะพูดแต่ความจริง” คู่หูของเขายืนยัน

“นั่นคือสิ่งที่ฉันจะพูดตะกี้... นายมันคนไร้ความโรแมนติก แต่ฉันก็รักนายอยู่ดี”

“ฉันรู้ เจมส์” ดวงตาสีน้ำตาลของเพอร์ซิวาลมองสบตากับเขา มีรอยยิ้มนิด ๆ บนริมฝีปาก
ไม่รู้ว่า อีกฝ่ายจะรู้หรือไม่ รอยยิ้มอย่างนั้นนั่นละ ที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงกว่าทุกครั้งทุกทีไป

“ตอนนี้ ฉันกำลังรู้สึกว่า ตัวเองเป็นเจ้าหญิงเลอาตอนบอกรักฮัน โซโล”

“แล้วฮัน โซโลรักท่านหญิงหรือเปล่าล่ะ”

“หืม......................”

“ฉันหมายความตามนั้น และไม่ว่าคริสต์มาสหรือวันไหน ระหว่างเรามีแต่ความจริงเท่านั้น จริงไหม”





(3)

“มัลล์ไวน์หมดแล้ว” ลานซล็อตบอก ขณะเทไวน์ร้อนแต่งกลิ่นรสด้วยเครื่องเทศหยดสุดท้ายลงในแก้ว
“ฉันบอกนายแล้วนี่ว่า มันอร่อย” เพอร์ซิวาลว่า “ถ้าอยากดื่มไวน์อีก หรืออย่างอื่นอีก เดี๋ยวฉันไปดูให้”
“ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องนะ” คนที่นั่งเบียดกับเขาอยู่บนโซฟาทั้งที่มีพื้นที่เหลืออีกมหาศาลกล่าว


คนที่ลุกยืนขึ้นเลิกคิ้วน้อย ๆ และมองคนพูดเหมือนตัวเองฟังผิด “นายแน่ใจนะ เจมส์”


“อืม...” อีกฝ่ายพยักหน้าหนักแน่น “เดี๋ยวดูหนังจบแล้ว ค่อยทำ Eggnog ดื่มกันก่อนนอน
เราไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่ด้วยกัน วันหยุดคริสต์มาสทั้งที ฉันเลยอยากอยู่กับนายมากกว่า”


สิ่งที่ลานซล็อตพูดนั้นถูกต้อง ช่วงก่อนหน้านี้ พวกเขามัวแต่ยุ่งกับงาน จนแทบไม่ได้พบกัน
กระทั่งช่วงก่อนคริสต์มาสเล็กน้อยถึงมีเวลาได้หยุดพัก และได้ใช้เวลาด้วยกันอย่างจริงจัง


“นายเคยได้ยินใช่ไหม เพอร์ซี่... Drink me only with thine eyes, and I will pledge with mine.”


สิ่งที่อีกฝ่ายท่อง คือ บทกวีของเบน จอนสัน... ดื่มให้ฉันด้วยดวงตาของเธอ และฉันจะทำด้วยเช่นกัน
มือของลานซล็อตเอื้อมมาจับมือของเขาไปแนบริมฝีปาก ก่อนเงยหน้าขึ้นสบตา และยิ้มให้


เพอร์ซิวาลยิ้มตอบ ยื่นมือข้างที่ว่างอยู่ไปหยิบแก้วมัลล์ไวน์ที่เหลือจากมือของอีกฝ่ายมาดื่ม
วางคืนให้บนโต๊ะ “นายท่องไม่ครบ... Or leave me a kiss but in the cup, and I’ll not ask for wine”

หรือไม่เช่นนั้น จงทิ้งจุมพิตไว้ให้แก่ฉันบนขอบแก้ว ก็จะไม่เรียกร้องแล้วซึ่งเมรัย... เขากล่าวเติมให้



จากนั้น ไม่จำเป็นต้องมีช่อมิสเซิลโทแขวนเอาไว้ ก็ไม่มีริมฝีปากของใครที่ว่างพอจะเอ่ยถึงไวน์อีกต่อไปแล้ว




(4)

รสไวน์ไม่ทันจางหายไปจากริมฝีปาก เสียงโทรศัพท์มือถือของเพอร์ซิวาลก็ดังขึ้นขัดจังหวะ
เมื่อเห็นแววตาและภาษากายที่ดึงชายเสื้อสเวตเตอร์ที่ถูกเลิกขึ้นลงมา และจัดให้เรียบร้อยทั้งที่ไม่มีใครอื่น
ลานซล็อตรู้ได้ทันทีว่า บุคคลที่โทรศัพท์มาหาไม่ใช่ใคร นอกจากคนในครอบครัวของคู่หูที่ไม่ลงรอยกันนัก


งานเลี้ยงคริสต์มาสที่บ้านของเพอร์ซิวาลเป็น ‘พิธีกรรม’ ไม่ใช่ ‘งานสังสรรค์’ อย่างที่บ้านของเขา
สิ่งที่เขาทำได้ คือ นั่งมองอยู่ห่าง ๆ ให้จบการสนทนา และให้เวลาอีกฝ่ายปรับอารมณ์ให้ดีขึ้น


“นายโอเคนะ” ลานซล็อตโอบบ่าของคู่หูที่กลับมานั่งและทิ้งตัวลงอิงไหล่เขาอย่างหมดแรง

“อืม” เพอร์ซิวาลพยายามฝืนยิ้ม แต่แล้วก็ถอนใจยาว “ขอบใจ... ทางนั้นก็บ่นเรื่องเดิมเหมือนทุกที...”

เขาบีบต้นแขนของคนที่อาศัยเขาเป็นที่พักพิงปลอบใจ “สิ้นปีนายก็ซื้อของขวัญส่งไปเอาใจเขาบ้างก็ได้”
อีกฝ่ายเหลือบตามอง “พูดแบบนี้ จะชวนให้ฉันไปเป็นเพื่อนต่อแถวรอเข้าห้างวันบ็อกซิ่งเดย์ละสิ”

“เปล่าซะหน่อย” ลานซล็อตแสร้งขมวดคิ้วกับคำพูดดักคอ ก่อนยิ้มออกมา เมื่อเห็นเพอร์ซิวาลยิ้มได้
“ ระหว่างออกไปยืนหนาวรอซื้อของลดราคากับอยู่กับนายที่บ้าน ฉันเลือกอย่างหลังดีกว่า...”

“นายคือของขวัญที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้รับและเคยมีมาตลอดชีวิต” เขาเอ่ยและหมายความเช่นนั้น
“แค่มีนายอยู่ด้วยกันไม่ว่าจะคริสต์มาสหรือวันไหน ฉันก็ไม่อยากได้ของขวัญหรืออะไรอย่างอื่นแล้ว”


“ในเมื่อวันนี้ เป็นวันบ็อกซิ่งเดย์...” ลานซล็อตกระซิบข้างหูของเพอร์ซิวาล เมื่อนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน
และค่อย ๆ เลื่อนมือที่วางไว้บนไหล่ลงไปโอบเอว ลูบสัมผัสแผ่นหลังใต้เสื้อสเวตเตอร์ของอีกฝ่าย
จมูกของเขาเคลียอยู่ข้างแก้มอุ่นจัด ริมฝีปากแนบชิดมุมปากของบุคคลที่กำลังยิ้มน้อย ๆ อย่างรู้ทัน


“ถ้าฉันจะเริ่มแกะห่อของขวัญ นายคงไม่ว่ากันใช่ไหม...”


==================================


Happy Holidays ค่ะ ^^

Reply · Report Post