Cathareen I Simping 🦁 · @CathareenRomase
21st May 2015 from TwitLonger
[OS] #dmbjdaily (5.20) I.... [พานเสีย] @dmbjonly
เป็นตอนต่อของอันนี้ค่ะ
[OS] คุณครูกับนักเรียน [พานเสีย]
http://www.twitlonger.com/show/n_1slnghe
กาวมากค่ะ ฮืออออ ทำอะไรลงไป
**************************************
“ไอ...ไอ....”
ผมนั่งเขียนรายงานอยู่บนโต๊ะ ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงพึมพำวนไปวนมาของคนที่เก็บของอยู่ข้างหลัง
วันนี้อาสามกับพี่พานพึ่งกลับมาจากลงกรวย ก็เลยเอาของมาเก็บที่บ้าน ถึงคนที่ขนของจะมีแต่พี่พาน ส่วนอาสามขึ้นห้องไปพักแล้วก็เถอะ
พี่พานนั่งคุ้ยกล่องโน้นกล่องนี้อยู่ตรงข้างห้องมาร่วมสิบนาทีแล้ว ตอนแรกผมนึกว่าเขาจัดของอยู่ แต่ได้ยินเสียงพึมพำ ไอ ไอ ก็เลยแอบเหลือบไปดูเป็นระยะ
...ที่จริงแล้วเฮียแกไม่ได้จัดของแล้วนี่หว่า...
ไม่รู้ว่าพี่พานทำอะไร แต่ผมจะยอมตามน้ำไปก่อนก็แล้วกัน
“นายน้อย...”
ในที่สุดการรอคอยของผมก็สิ้นสุดลง ผมเอี้ยวตัวหันไปมองพี่พานที่มายืนอยู่ข้างหลัง
“มีอะไรเหรอพี่พาน”
พี่พานทำหน้าตาลำบากใจมาก เขามองผมด้วยสายตาจริงจังจนผมแอบหวั่นๆ
..พี่พานกำลังจะบอกอะไรผม คงไม่ใช่ I am gay นะ...
“ไอ......อ ไอ......”
ผมจับพนักเก้าอี้แน่นอย่างลุ้นๆ พี่พานจะพูดอะไรกันแน่
.
.
.
.
.
.
“อ ไอ...........ไอ แอม ฮังกรี่!”
บังเกิดความเงียบระหว่างเราสองคนเมื่อพี่พานพูดจบ ผมกระพริบตาปริบๆ ทวนคำเมื่อกี้ในใจอีกที
I am hungry.....
“อ่า...นี่ก็เที่ยงแล้ว นายน้อยหิวรึยัง เดี๋ยวผมไปเอาข้าวมาให้นะ”
พี่พานพูดรัวเร็ว เสร็จแล้วก็เดินไปเลยโดยไม่รอคำตอบของผม
ผมได้แต่เกาหัวแกรกๆ อะไรหว่า....คือพี่พานหิวงั้นเหรอ แต่อยากชวนผมกินข้าวด้วยกันเป็นภาษาอังกฤษเลยใช้เวลาทวนอยู่นานมาก
.........พี่พานนี่ช่างเป็นคนที่มีความพยายามสูงมากจริงๆ
“ไอ.....ไอ.....”
...เอาอีกแล้ว...
ผมเงี่ยหูฟังเสียงพึมพำของพี่พานที่นั่งกางหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา
ไม่ต้องเดาผมก็รู้ว่าพี่พานไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์อยู่แน่ๆ คราวนี้จะไออะไรนะ...
ผมนั่งพิมพ์งานอีกซักพักก็ได้ยินเสียงเรียก
“นายน้อย...”
“อือหึ”
ผมละสายตาจากหน้าจอ เงยหน้ามองพี่พานที่มายืนอยู่ข้างๆ
“ไอ.....อ ไอ.....”
ผมตั้งหน้าตั้งตารอฟัง ลุ้นมากว่าพี่พานจะพูดอะไร
.
.
.
.
.
.
“ไอ ว้อน ทู สลีบ!”
“.......”
เป็นอีกครั้งที่ผมได้แต่กระพริบตาปริบๆ
I want to sleep.....
“พี่นอนบนโซฟาก็ได้นะ ไม่มีใครว่าหรอก พี่พึ่งกลับมาคงจะเหนื่อยมาก”
พี่พานมองหน้าผมอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินไปนอนบนโซฟาตามที่ผมบอก
......ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า เหมือนจะเห็นสีหน้าเสียใจของพี่พานแวบหนึ่ง
หรือว่าพี่พานอยากให้ผมชม เขาอุส่าไปหาประโยคพวกนี้มาโดยที่ผมไม่ได้สอนนี่นะ.....
ผมทุบมือตัวเองอย่างหมายมั่น คราวหน้าจะต้องไม่ลืมพูด!
“ไอ.......ไอ.....”
...พี่พานรีบๆมาพูดนะผมจะหลับแล้ว...
ผมนั่งเล่นอยู่กับเจ้าหมาตัวโตบนระเบียงบ้าน ที่จริงผมง่วงมากแล้ว แต่เห็นว่าพี่พานเตรียมจะพูดอะไรอีกรอบเลยพยายามตื่นรอ
“นายน้อย”
“อ่าหะ”
ผมตอบรับโดยไม่หันไปมอง รอบที่สามแล้วเลยไม่รู้สึกตื่นเต้นอีก
“นายน้อยครับ”
“อือหึ”
สุดท้ายผมก็ต้องหันไปหาพี่พานอย่างเสียไม่ได้ เสียงออกจะเริ่มหงุดหงิดหน่อยๆเพราะผมรอนานแล้ว แถมยังง่วงด้วย
“ผมขอโทษจริงๆที่รบกวนเวลา....คิดว่าคุณอาจจะไม่อยากฟังแล้ว จะลืมๆมันไปก็ได้....”
ผมเอียงคอมองพี่พาน บิ้วซะดราม่าขนาดนี้ถ้าพี่พูด I am sick ขึ้นมาผมจะขำดีไหม
พี่พานสูดหายใจเข้าลึกเหมือนรวบรวมความกล้า ผมคิดว่าคงต้องรออีกซักนาทีเลยปิดปากหาวแล้วขยี้ตารอพลางๆ
“ไอ เลิฟ ยู”
.
.
.
.
.
.
.
.
.................ห๊ะ?
ผมเบิกตาโพลง มองพี่พานที่หูแดงไปหมดตาค้าง
อะไรนะ เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะ?
“น นั่นแหละที่ผมอยากจะพูด นายน้อยคิดซะว่าเป็นเสียงหมาเห่าก็แล้วกัน”
“เดี๋ยว!”
ผมรีบดึงขากางเกงพี่พานไว้ก่อนที่เขาจะเดินหนีไป สมองสั่งให้ผมโพลงประโยคหนึ่งออกไปทันที
“ไอ เลิฟ ยู ทู!”
เราสองคนจ้องตากันอยู่อย่างนั้น ผมมองหน้าพี่พานที่แดงแจ๊ด และคิดว่าหน้าตัวเองตอนนี้ก็คงไม่ต่างกันมากนัก
สุดท้ายเป็นผมเองที่ทนไม่ไหวก่อน ลุกขึ้นวิ่งหนีกลับห้องตัวเองไป
ปิดประตูห้อง ลงกลอน แล้วเข่าอ่อนทรุดนั่งอยู่ตรงนั้น
บ้าจริงอู๋เสีย! บ้าๆๆๆๆ พี่พานก็บ้าด้วย!
I love you อะไรกัน....ฮึ่ยยยยย
ผมปิดหน้าบิดไปบิดมาอยู่ตรงประตูเหมือนคนบ้า
ก๊อกๆๆ
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ในใจคิดว่าคงเป็นอารองมาตามไปกินข้าวเย็นเลยรีบเปิดประตูแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง
“....นายน้อย”
เป็นพี่พาน.......
“ม มีอะไรเหรอพี่พาน”
ผมรู้สึกกระสับกระส่ายมาก ไม่กล้ามองหน้าพี่พานเลยเฉไฉมองกำแพง มองประตู มองนกมองไม้
แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมพูดอะไรซักที สุดท้ายผมเลยอดไม่ได้ที่ต้องหันกลับมามองตรงๆอีกครั้ง
และพี่พานก็รอจังหวะนี้อยู่
“ไอ เลิฟ ยู”
ผมมองรอยยิ้มอ่อนโยนของพี่พานแล้วได้แต่โวยวายในใจ
พี่พานคนบ้า พี่พานคนขี้โกง เดินมาพูดอีกครั้งด้วยสายตาอย่างนี้ ขี้โกงที่สุด
แล้วจะให้ผมทำอะไรได้อีก
“พี่พานแย่ที่สุด.......ไอ เลิฟ ยู ทู.....”
ทีนี้ผมจะกล้าไปฟ้องอาสามได้ยังไงว่าพี่ฉวยโอกาสหอมแก้มผม!
END
*************************************************
แงงง โดนพี่พานตีแรงมาก