ลาก่อน [ผิงเสีย]



"เสี่ยวเกอ.."

"เสี่ยวเกอ.."

"จางฉี่หลิง.."


"ฉันอยู่นี่" เสียงตอบพร้อมมือที่บีบกระชับเข้า พอให้ผมคลายความวิตกลง ผมไม่รู้ว่าในช่วงเวลาที่จะมาถึงต่อจากนี้ จะสามารถคงสติไว้ได้อีกนานแค่ไหน ตอนนี้จึงอยากจะมองเขาเอาไว้ให้ชัดเจนที่สุด

"ไหงทำหน้าแบบนั้นล่ะ.."

ผมเอื้อมมือขึ้นจะลูบใบหน้าเขา กลับพบว่าขยับได้นิดเดียวก็หมดแรงเสียก่อน เลยได้แต่ส่งรอยยิ้มแบบที่เขาชอบไปให้แทน


เมินโหยวผิงไม่ตอบ แต่ยกมือที่ไร้เรี่ยวแรงของผมขึ้นมา ประทับจูบลงไปเบาๆ ผมมองเขา คล้ายมองเห็นแสงในดวงตาคู่นั้นสั่นไหว


เขาเองก็คงรู้ว่า..เวลาเหลืออีกไม่มากแล้ว


คำพูดอื่นใดล้วนบอกไปหมดแล้ว ในช่วงเวลาที่เปลวเทียนใกล้ดับมอด สิ่งที่อยากบอก..คงเหลืออีกอย่างเดียว


"ลาก่อนนะ เสี่ยวเกอ"

ขอโทษ..ที่ต้องทิ้งนายไว้คนเดียว


---


ขอโทษนะ จู่ๆก็พาพวกนายลงชามมาม่า TT_TT

Reply · Report Post