@dmbjonly [Drabble] #dmbjdaily "Sorrowful White Day"



ผมนั่งมองของขวัญชิ้นหนึ่งที่ได้รับมาในวันเกิด กล่องเป็นรูปทรงเรียวห่อด้วยกระดาษสาฉลุลายพับทบเป็นชั้นๆอย่างประณีต บ่งบอกถึงความตั้งใจของคนให้..และความรู้สึกหนักหนาที่แนบส่งมา

จนวันนี้ผมยังไม่ได้เปิดมันออก

.
.
.

เมื่อเช้ามีกล่องของขวัญส่งมาอีกชิ้น

เป็นห่อกระดาษทรงรี ห่อด้วยกระดาษสาแสนประณีตเช่นกัน ต่างกันที่ชิ้นนี้ถูกห่อด้วยกระดาษสีขาวทั้งอัน แม้แต่เชือกที่ใช้ผูกรัดรอบห่อ ก็ยังเป็นสีขาวบริสุทธิ์


"ขอบคุณสำหรับวาเลนไทน์ ก็แค่ให้ตามธรรมเนียมเท่านั้นแหละ!"


ข้อความจากอีกฝ่ายเขียนไว้แบบนั้น แต่ในใจของผมพลันหนักอึ้งลง เมื่อนึกถึงใบหน้ายิ้มแย้มราวดอกไม้บานยามที่ได้รับของขวัญ "ตามธรรมเนียม" จากผม ในวันเทศกาลนั้นเมื่อหนึ่งเดือนก่อน

ของขวัญไวท์เดย์ปีนี้ ก็คงไม่ได้แกะ..เช่นเดียวกับของปีก่อนๆ..


ความรู้สึกเหล่านั้น..ก็คงถูกเก็บกองไว้ที่เดิม..


---

156 days left

---


แงงงงง ปิดตาวิ่งหนี

ภาคต่อ(?) สั้นๆจากเดลี่อันนี้ค่ะ http://dmbjth.thai-forum.net/t1130-topic
สั้นเกินกว่าจะลงบอร์ดเลยเอามาแปะไว้แถวนี้แทน

เราว่าอู๋เสียรู้ความรู้สึกของน้องซิ่วนะ แต่ปล่อยเบลอไป เพราะลำพังความรู้สึกที่มีต่อใครบางคนก็แบกรับไว้หนักหนาพอแล้ว

และเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายยึดติดกับตัวเอง เลยพยายามยัดเยียดซิ่วซิ่วให้เสี่ยวฮัว ซึ่งก็แบบ..ต่างคนต่างก็แสดงความรู้สึกกันแบบคลุมเครือแบบนี้ เลยกลายเป็นวังวนไม่รู้จบ สาวน้อยสับสนนะเฮ้ยพวกนาย!

ตลค.หญิงเรื่องนี้ชอบซิ่วซิ่วที่สุดค่ะ พอรู้ตัวก็เผลอรังแกจนได้ ขอโทษนะสาวน้อย /ลูบๆ
/นายน้อยบอกเธอก็รังแกฉันแทบทุกวันอยู่แล้วไม่เห็นขอโทษ!!

Reply · Report Post