Anongtasia · @TYJW_
16th Oct 2014 from TwitLonger
[OS] Kidnap #DoubleB #สนองนี้ดตัวเองล้วนๆ
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
กึกๆๆๆ
"นี่คุณ คุณจะพาผมไปไหน? คุณไม่ใช่คนขับรถประจำของผมนะ"
น้ำเสียงของนักร้องชื่อดังระดับเอเชียและอีกไม่นานก็จะดังไปทั่วโลกอย่าง'คิมจีวอน'หรืออีกชื่อในวงการที่ชื่อว่า'บ็อบบี้'พูดขึ้นมาพร้อมกับพยายามจะเปิดประตูรถออก
ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา หลังจากที่เขาไปออกรายการถ่ายทอดสดเสร็จ การ์ดของทางฝั่งนั้นก็กันทางไม่ให้แฟนคลับเข้าถึงตัวเขาแล้วพาเขาขึ้นรถตู้สีดำประจำคันประจำไป ตอนแรกเขาไม่ได้สังเกตอะไรมากนักเกี่ยวกับคนขับรถประตู แต่พอเขาเห็นแค่เสี้ยวหน้าของคนขับรถเท่านั้นแหละ เขาก็รู้ได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่คนของเขา
ยิ่งเปิดเพลงของเขาตอนขับรถไปด้วยนี่ยิ่งไม่ใช่แน่นอน...
"แนกีฮัลแร U never a man like me~~" เจ้าของเสียงไม่ตอบคำถามแต่กลับร้องเพลงของเขาขึ้นมาแทน
"นี่คุณ คุณไม่ใช่คนขับรถของผมนะ"
"ก็ไม่ใช่ไง" เจ้าตัวยักไหล่ตอบ
"แล้วคุณมาขับรถคันนี้ได้ไง? นี่มันไม่ใช่ทางกลับเพ้นต์เฮาส์ของผมนะ? พูดออกมาให้หมดเลยนะ"
"กาดึลโอลรีโก Bounce~~"
เจ้าตัวร้องเพลงล่าสุดของเขาต่อไปโดยที่ไม่ยอมตอบคำถามเหมือนเดิม หัวโตๆนั้นโยกไปมาตามจังหวะของเพลงจนคนที่นั่งอยู่ข้างหลังเริ่มจะทนไม่ไหว สายตาของคนข้างหลังเหลือบมองออกไปนอกกระจกรถก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีเพราะว่าเส้นทางนี้มันไม่ใช่ทางไปเพ้นต์เฮาส์ของเขาน่ะสิ
"นี่! ฟังผมอยู่บ้างมั้ย!" นักร้องระดับเอเชียพูดขึ้นมาเสียงดังเพราะทนต่อไปไม่ไหว แล้วขยับตัวเข้าไปหวังจะจับตัวคนที่ขับรถอยู่ทันที
แต่เขาก็ต้องสะดุ้งแล้วหยุดทุกอย่างทันที
เมื่อเห็นกระบอกปืนสั้นเล็งมาที่ใบหน้าของเขา... จากมือของเจ้าตัวนั่นแหละ...
"อย่าคิดสั้นแม้แต่จะบีบคอผม" เจ้าตัวแค่นหัวเราะแล้วแสยะยิ้ม "ถ้ายังอยากเป็นนักร้องให้ผมชอบต่อไปก็นั่งนิ่งๆ... เงียบๆ... ไม่ต้องถามอะไรมาก"
"...."
"ผมจะพาไปอยู่ที่บ้านของผม อยู่นิ่งๆซะ..."
นี่มันไม่ใช่บ้าน...
นี่มันแหล่งเก็บโฟโต้บุค อัลบั้ม โปสเตอร์ และของต่างๆนาๆที่เกี่ยวกับคิมจีวอนชัดๆ
"ผมคือแฟนคลับของคุณ ไม่ใช่พวกประทุษร้าย"
น้ำเสียงนิ่งๆของคนที่บอกว่าเป็นแฟนคลับของคิมจีวอนดังขึ้นมาระหว่างที่เจ้าตัวกำลัง... 'มัด'ตัวของนักร้องระดับเอเชียให้ติดกับเก้าอี้อยู่ สายตาของจีวอนได้แต่มองคนตรงหน้าไม่กล้าขัดขืนหรือพูดอะไรออกไป โทรศัพท์ก็ถูกเจ้าตัวยึดไป เจ้าของบ้านมัดจีวอนติดกับเก้าอี้อย่างแน่นหนาจนเขารู้สึกขยับตัวไม่ได้
"แต่คุณลักพาตัวผมมาแบบนี้เนี่ยนะ? ไม่มีแฟนคลับที่ไหนเค้าทำกันหรอก"
"...." เจ้าตัวเงียบแล้วผละออกมาจากเก้าอี้
"นอกจากพวกซา..."
"อยากโดนปืนจ่อหน้าอีกรอบมั้ยคิมบับ"
คิมบับ?
"...."
"รอบนี้ไม่ได้ใช้ปืนจ่อหน้าอย่างเดียว อาจจะยิงเลยก็ได้ ผมเป็นนักกีฬายิงปืนมาก่อน เล็งใกล้เล็งไกลผมก็แม่น"
"อย่าทำฉันเลย" จีวอนพูดเสียงสั่นๆตอบไป "นายพาฉันมาทำไมที่นี่?"
"ก็อยากให้รู้เฉยๆว่าแฟนบอยก็บ้าคุณได้ไม่ต่างหากจากแฟนเกิร์ล คุณก็เห็นในห้องผมไม่ใช่เหรอ?"
"...."
"มีแต่คุณ คุณ คุณ แล้วก็คุณ"
"...."
"นั่งไปก่อนนะคิมบับ เดี๋ยวมา"
นักร้องระดับเอเชียถอนหายใจดังเฮือกเมื่อเห็นร่างโปร่งเดินตรงไปที่ห้องครัว จีวอนพยายามขยับตัวดิ้นให้หลุดจากเชือกบ้าๆนี่อยู่หลายครั้ง แต่สุดท้ายเขาก็ดิ้นไม่หลุด
นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย...
"หิวมั้ยคิมบับ?" เจ้าของบ้านเดินมาหาจีวอนพร้อมกับถ้วยบะหมี่ร้อนๆ ก่อนที่จะเดินวิสาสะหย่อนตัวนั่งลงบนหน้าตักของจีวอน
"...."
"รู้ว่าหิว เดี๋ยวป้อน"
สายตาของจีวอนมองคนที่ใช้ตะเกียบคีบบะหมี่ขึ้นมาด้วยแววตาสั่นๆ เจ้าตัวเป่าลมร้อนออกจากเส้นบะหมี่จนมันอุ่นๆแล้วยื่นไปให้คนที่ตัวเองนั่งทับอยู่ จีวอนอ้าปากกินมันไปอย่างไม่ขัดขืน เขาเคี้ยวๆมันไปแล้วกลืนลงคอ ก่อนที่จะอ้าปากอีกครั้งเพื่อกินน้ำซุปจากช้อนคันสั้น
"ขอบใจนะ" เขาพูด "ไม่ได้ใส่ยาอะไรลงไปใช่มั้ย?"
"ไม่หรอก ผมชอบคุณ ผมไม่ได้เกลียดคุณ"
"คุณชื่ออะไรเหรอ?"
"จะรู้ไปทำไม? จะเอาไปฟ้องนักข่าวเหรอว่ามีแฟนบอยบ้าคลั่งลักพาตัวคุณมาที่นี่"
"เปล่า... อยากรู้เฉยๆ"
จีวอนเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มที่'ริมฝีปาก'จาก'ริมฝีปาก'ของอีกคน สัมผัสนี้มันนุ่มนิ่มยิ่งริมฝีปากของสาวๆที่เขาเคยถ่ายเอ็มวีมาด้วยอีกนะ
"คิมฮันบิน... เรียกว่าบีไอก็ได้ ผมอยากมีชื่อเป็นตัวบีเหมือนกับคุณ"
เจ้าตัวยักไหล่แล้วตั้งหน้าตั้งตาป้อนบะหมี่มื้อดึกให้จีวอนต่อไป
จีวอนคิดว่าการลักพาตัวมันจะลำบากถึงกับจะจะเป็นจะตาย
แต่มันกลับสบายกว่าที่เขาคิดไว้...
"ผมว่าเพลงนี้คิมบับร้องดีกว่าต้นฉบับนะ" เสียงของเจ้าของบ้านดังขึ้นมาเมื่อเปิดเพลง 'Go' เพลงที่ครองใจใครหลายๆคน
"ไม่หรอก... เจ้าของเพลงเค้าก็ช่วยฉันทำเพลงนั้นอยู่นะ"
"อย่าทำตัวให้ผมชอบไปมากกว่านี้สิคิมบับ ทำตัวแบดๆเหมือนกับเวลาอยู่ในเอ็มวีหรือขึ้นสเตจหน่อย"
"...."
"I go I go I go นันวันชอนฮี Go hard Go hard Go hard~~" หัวโตๆของเจ้าของเสียงโยกไปมาเหมือนกับตอนที่ขับรถแล้วเปิดเพลง Bounce
"นายจะปล่อยฉันไปตอนไหนเหรอฮันบิน?"
"ไม่อยากอยู่ขนาดนั้นเลยเหรอ บะหมี่ก็ต้มให้กิน แถมป้อนด้วย กีต้าร์ก็เล่นให้ฟัง คอนเสิร์ตของตัวเองก็เปิดให้ดู เพลงก็เปิดให้ฟัง"
"...."
"อยู่ให้ผมรู้สึกดีเหมือนกับตอนนี้ต่ออีกหน่อยสิคิมบับ เดี๋ยวผมขับรถไปส่งที่เพ้นต์เฮาส์นั่นเอง ไม่ปล่อยให้แห้งตายอยู่ที่นี่หรอก"
"นายดีกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลยนะฮันบิน"
"...."
"ฉันคิดว่าการที่ถูกแฟนคลับลักพาตัวออกมามันจะลำบากจะเป็นจะตายซะอีก"
"แล้วอยากโดนลักพาตัวอีกมั้ยล่ะคิมบับ?"
"ไม่แล้วล่ะ"
"...."
"แต่ถ้าเป็นนาย..."
"...."
"อีกครั้งก็ได้นะ"
เขาชักจะติดใจกับการลักพาตัวของแฟนบอยคนนี้ซะแล้วสิ...
*มันคือการสนองนี้ดตัวเองทั้งนั้นค่ะ
แต่ง #ฮบสตร จบแล้วก็มีพล็อตเข้าหัวมาเยอะเลย
พล็อตนี้ก็คือหนึ่งในนั้นที่น่าสนใจ 555555
แรงบันดาลใจมากจากเพลง Who'd have known
ของ Lily Allen ค่ะ*