ยึดคืน

มีคนอ่านไม่เข้าใจหลายคนว่าทำไมต้องยึดต้นซัยตูนของซองมิน ก็ตั้งใจเขียนกว้างๆให้งงๆนั่นแหละ ดังนั้นคนที่งงคือคนปกติ เพราะคนเขียนก็ตั้งใจจะงงๆ

ที่จริงคือหลายเหตุผลคิดมาแบบดูดีกว่าคนเขียนอีกนะ แล้วทีนี้อยากรู้ไหมว่าความคิดแรกในความหมายคนเขียนคิดเอาไว้ว่าทำไมต้องเป็นการยึดต้นซัยตูน อันนี้ถือว่าเป็นคอมเมนท์แชร์เวอร์ชันคนเขียนละกัน ถ้าใครคิดต่างไม่เป็นไรนะ

ก่อนอื่นคือเจ้าชายเขาเป็นนักปกครองดังนั้นมุมมองเขาต้องมองเหมือนมองจากมุมบนลงไป เรื่องจะไม่ลงโทษซองมินมันคงไม่ได้ เพราะถ้าไม่ลงโทษแปลว่าเจ้าชายก็เสียระบอบการปกครองจริงไหม?
และแต่เดิมคือมันก็มีบทลงโทษตายตัวของมันอยู่แล้ว แต่เพราะซองมินมาบอกว่าคุณกีฬะเป็นผู้หญิงไม่ควรลงโทษเธอด้วยวิธีของโอเวอร์กอจ นั่นมันเลยเปิดช่องให้เจ้าชายเขาเปลี่ยนแปลงการลงโทษ ซึ่งจริงๆแล้วเจ้าชายก็คงไม่ได้อยากลงโทษ เพราะความจริงอย่างที่เจ้าชายเขาเคยบอกซองมินว่าเขารู้อยู่แล้วว่าคาเนลพาซองมินออกไป (แต่คือคาเนลบอกนั่นไม่ได้แปลว่าเจ้าชายอนุญาต มันคือการบอกอย่างเดียว) เจ้าชายก็ไม่ได้โกรธอะไรมากนักหรอก และถ้าลงโทษแบบเดิมบางทีเจ้าชายเขาก็อาจลดโทษให้กึ่งหนึ่งอะไรแบบนั้น แต่เด็กดื้อดันเถียงไว้ก่อนไง ยังไม่ทันรู้เลยว่าเจ้าชายจะลงโทษอะไรก็คือปฏิเสธไว้แล้ว (ดังนั้นเราจะอุบบทลงโทษเดิมเอาไว้)

ทีนี้มาเทียบจากบทลงโทษของอีกสามคนที่ได้รับคือทรัคไปลดน้ำหนัก คาเนลไปเติมน้ำมัน และคุณกีฬะฝึกฝนงานในฐานะพระชายา ความเป็นจริงมันคือการที่เจ้าชายฝึกให้ทั้งสามคนไปฝึกฝนให้ลดจุดอ่อนของตัวเองลง เจ้าชายเขาคงไม่ได้มองว่าการลงโทษทำเพื่อความสนุกหรือสะใจ แต่เขามองไปอีกขั้นประมาณว่าทำแล้วมันต้องได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ทรัคลดน้ำหนักเพราะทรัคเป็นผู้ชายตัวใหญ่ เขาจะได้สุขภาพที่ดีขึ้น คาเนลเป็นนักวางแผน การมีสติและคิดให้รอบคอบจะทำให้เขาใจเย็นลง และคุณกีฬะเอง เจ้าชายก็รู้ว่าเธอต้องเผชิญอะไรมา สิ่งที่เธอต้องเผชิญมาที่ตลาดคงกำลังทำให้เธอหวาดกลัว และไม่มั่นใจกับ “ตำแหน่งพระชายา” ที่เธอต้องเป็น ดังนั้นเจ้าชายต้องฝึกงานให้เธอเป็นและมองเห็นอีกด้านที่พระชายาควรต้องทำ

และสุดท้ายบทลงโทษของซองมินก็คือต้นซัยตูน เพราะจุดอ่อนของซองมินคือต้นซัยตูน

“รู้ไหมว่าทรัค คาเนล และกีฬะโดนลงโทษให้ทำอะไร” แทนที่เจ้าชายจะตอบคำถาม เจ้าชายกลับถามคำถามซองมินแทน
“กระหม่อมไม่รู้” ทีแรกซองมินก็นึกอยากรู้ แต่พอทรัคกลับมาขุดต้นซัยตูนของซองมิน ซองมินก็มัวแต่ยุ่งวุ่นวายอยู่กับตัวเอง จนไม่ได้สนใจเลยว่าสามคนนั้นถูกลงโทษอย่างไร
“แล้วทำไมถึงไม่รู้” เจ้าชายถามต่อจนซองมินขมวดคิ้ว และเจ้าชายก็ยีผมซองมินเบาๆ
“ก็กระหม่อมไม่รู้” ซองมินก็เกินจะตอบเขาว่าทำไมซองมินไม่รู้ ก็ซองมินรู้เพียงแต่ว่าซองมินไม่รู้จริงๆหนิ
“เพราะเด็กดื้อมัวแต่วุ่นอยู่กับต้นซัยตูนใช่ไหมล่ะ” เจ้าชายเขาตอบคำถามนั้นแทนให้ จนทำให้ซองมินพยักหน้าเบาๆ

ปกติซองมินเป็นคนที่สนใจคนอื่น แต่เพราะมีบางสิ่งบางอย่างที่กระทบจิตใจมากๆ อย่างต้นซัยตูนที่ทำให้ซองมินเอาแต่ร้องไห้ ทำให้ซองมินสูญเสียความเป็นตัวเองไป ถ้าจะเรียกว่าต้นซัยตูนคือจุดอ่อนของซองมินก็ไม่ผิดเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นก่อนที่คนอื่นจะมาใช้จุดอ่อนตรงนี้ของซองมินให้เป็นประโยชน์ เจ้าชายก็เลยต้องเลือกลงโทษด้วยวิธีนี้ ให้ซองมินเข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิม

จะมองว่าเจ้าชายใจร้ายก็ใช่ แต่เหตุผลของเจ้าชายก็แปลกเหลือเชื่อดี เขายอมทำร้ายซองมินในตอนนี้ด้วยตัวเอง ดีกว่าต้องมองเห็นซองมินต้องถูกทำร้ายจากคนอื่นในอนาคต ที่เขารู้สึกได้ว่ามันจะเกิดขึ้นแน่นอน (ก็คนเขียนฟิคมันใจร้ายไง!!!) ถ้าวันข้างหน้าซองมินเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันบางอย่างเขาก็ต้องตั้งสติมากกว่าจะโวยวายและร้องไห้อย่างเดียว มันคือการฝึกจิตใจให้แน่วแน่ คือปกติซองมินทำ ณ จุดนี้ได้ดี แต่เพราะความรักมักทำให้คนเสียสูญ และก่อนที่เขาจะต้องสูญเสียเขาเลยอยากให้ซองมินอดทนมากกว่าเดิม

แต่นั่นแหละเจ้าชายไม่ใจร้ายพอจะกล้ายึดหมด เขาก็เลยยึดไปครึ่งเดียว เหลือไว้ให้ดูต่างหน้าอีกห้าต้น จริงๆแล้วบทลงโทษซองมินนี่เบาที่สุดแล้วนะ คนอื่นนี่คือต้องไปทำงานกันหมดมีซองมินคนเดียวที่แค่โดนยึดของ แถมก็ไม่ได้ทำลายทิ้ง เจ้าชายแค่ย้ายไปปลูกที่อื่นเท่านั้นเอง
ก็นิสัยเจ้าชายมันก็เป็นแบบนี้ล่ะคะ ท่านคนอ่านทุกท่าน มีเหตุผลแบบห่ามๆแล้วก็ไม่จะค่อยอธิบาย

ที่จริงคนเขียนว่ามันไม่ดีเท่าไหร่ที่เขียนความคิดตัวเองออกมาให้อ่าน (เออ...แล้วเขียนทำไมเนี่ย?) มันเหมือนคนอ่านโดนชักจูงให้เชื่อในรูปแบบที่คนเขียนอยากให้มันเป็น ก็เลยเขียนเปิดกว้างๆไว้ ไม่อยากยัดเยียดสิ่งที่คนเขียนคิดมากไป แต่เอาไว้เพื่อใครอยากรู้ละกันว่าทำไมคนเขียนเขียนอะไรงงๆ

จากที่เล่ามาทั้งหมด บางทีก็รู้สึกว่ายิ่งเล่ายิ่งงง บางทีคนเขียนอาจสอบข้อสอบแกทแพทพาร์ทเชื่อมโยงได้แย่ที่สุดบนโลกก็เป็นได้ ถ้าต้องกลับไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยตอนนี้ เอาเถอะเอาเป็นว่าคุณก็ได้ผ่านการงงไปด้วยกัน

:)

ขนมเค้ก*

Reply · Report Post