[FIC] ...UMBRELLA... [PART 3] --- RATE SCENE ---








3




พี่ทำไม่เป็นเหรอ



ไม่เป็นไร

เดี๋ยวผมสอนให้เอง







ผิวกายขาวสะอาดภายใต้เสื้อยืดสีเข้มที่ถูกเลิกขึ้นไปกองอยู่เหนือแผ่นอกสวยได้รูป... คงต้องขอบคุณกีฬาบาสเก็ตบอลที่ช่วยสลักเสลารูปร่างของ 'เทพบุตร' ที่กำลังหอบหายใจถี่รัวอยู่ใต้ร่างของเขาให้งดงามเหมือนรูปปั้น


เห็นอย่างนี้ปาร์คชานยอลก็ 'เลือก' เหยื่อของเขาเหมือนกัน แม้จะจัดว่าไม่มีความชอบที่ตายตัว แต่ชานยอลก็หลงใหลใน 'ของสวยงาม'
ขอแค่ 'งดงาม' ถูกใจ ผิวกายจะอ่อนหรือเข้ม รูปร่างจะสูงโปร่งหรือล่ำสัน ใบหน้าจะสวยหวานหรือหล่อเหลา เขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยสักอย่าง


แต่ดูท่า... คริสจะก้าวข้ามคำว่า 'สวยงาม' ที่ชานยอลเคยให้คำจำกัดความเอาไว้ไปพอสมควร
ผู้ชายคนนี้มีความสว่างไสวที่ท้าทายกว่าเพียงรูปกายภายนอก



แต่ถึงอย่างนั้น ชานยอลก็ยังอยากจะ 'เล่น' กับเรือนกายขาวสะอาดนี้อยู่ดี



ริมฝีปากสีอ่อนไล้เล็มยอดอกสีเข้มก่อนดูดกลืนอย่างหนักหน่วงจนร่างสูงโปร่งของนายแบบรุ่นพี่บิดเร่า จนเปิดโอกาสให้มืออีกข้างของรุ่นน้องหนุ่มป่ายแปะดึงกระชากเสื้อยืดเนื้อนุ่มออกจากศีรษะผ่านกลุ่มผมยุ่งเหยิงอย่างง่ายดาย

ชานยอลละกลีบปากที่ยังคงเชื่อมต่อกับยอดอกของร่างเบื้องล่างด้วยหยาดน้ำใส ก่อนจัดการถอดเสื้อยืดของตัวเองออกบ้างอย่างรวดเร็ว เสี้ยววินาทีนั้น ดวงตากลมโตก็สบเข้ากับ 'รอยสัก' รูปแมงป่องขนาดใหญ่สีดำขนาดใหญ่บนต้นแขนแข็งแรง... รอยสักที่ไม่ได้ทำให้คนตรงหน้าดูกร้าวแกร่งขึ้นสักนิด ตรงข้าม.... มันกลับยิ่งแต้มแต่งให้ผู้ชายคนนี้ดู 'ท้าทาย' และ 'งดงาม' ชวนหลงใหล


ร่างเพรียวโถมกายลงคร่อมคนตัวสูงกว่าอีกครั้ง ก่อนแตะปลายลิ้นลงสัมผัสกับใบหูนุ่ม เสียงทุ้มส่งเสียงกระซิบแผ่ว




"ผมขอค่าสอนเป็น 'ครั้งแรก' ของพี่ก็แล้วกันนะครับ"







.


.


.









แม้จะได้ชื่อว่าผ่านประสบการณ์บนเตียงมาโชกโชนพอตัว แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่ 'คู่นอน' ของอี้ฟานจะมีเพศสภาพเดียวกัน...

เรียกได้ว่า... เป็นครั้งแรกที่เขาถูก 'ผู้ชาย' นำพาสู่ห้วงสวรรค์



แม้จะไม่อยากเชื่อว่าตัวเองบ้าดีเดือดถึงขั้น 'ยินยอม' อย่างง่ายดายให้นายแบบรุ่นน้องที่เพิ่งจะรู้จักได้แค่สองวันโถมกายลงมาคร่อมทับร่างเปลือยเปล่าของตัวเอง
ยอทให้อีกฝ่าย 'สัมผัส' ไปทั้งตัว รวมถึงในบริเวณที่เขาไม่เคยยอมให้ 'ผู้หญิง' คนไหนที่เคยมีสัมพันธ์ด้วยแตะต้องมาก่อน



"อะ.... เจ็บ!..." เสียงทุ้มกรีดเบา ก่อนกลีบปากหยักจะถูกดูดกลืนด้วยริมฝีปากของฝ่ายรุกรานที่ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองแม้แต่น้อย ตรงข้าม... ปาร์คชานยอลกลับสอดนิ้วแข็งๆ ที่ชุ่มชื้นไปด้วยของเหลวเยียบเย็นลึกเข้าไปในร่างกายเขาอย่างเนิบนาบ
จำนวนของนิ่วที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ราวกับจะฉีกร่างของอี้ฟานออกเป็นเสี่ยงๆ

ดวงตาพร่าเลือนด้วยหยาดน้ำร้อนปรอยมองดวงหน้าหวานหล่อเหลาที่ค่อยๆ เงยขึ้นมาเอียงคอแย้มรอยยิ่มอ่อนหวานให้ พร้อมกับที่สิ่งรุกรานในร่างกายสัมผัสแตะเข้ากับจุดกระสันที่กระตุ้นเร้าให้ร่างโปร่งบิดเร่าด้วยความสุขที่เริ่มพวยพุ่งขึ้นเบียดบังความเจ็บปวด



"อ๊ะ!.... ชาน.... ชานยอล.... ตรงนั้....น! อ๊า!!!!!"




แม้จะรู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างอะไรกับ 'ผู้หญิง' ที่เคยผ่านมา แต่นายแบบหนุ่มก็ไม่อยู่ในอารมณ์จะสนใจ ร่างโปร่งดุนดันสะโพกแข็งแรงให้รับกับจังหวะเคลื่อนไหวของกลุ่มนิ้วยาวที่เคลื่อนเข้าออกจากช่องทางที่เปียกชุ่มไปด้วยของเหลวหล่อลื่นและความต้องการของเขาที่แทบจะไหลปรี่ออกมาจากส่วนบน

อี้ฟานไม่รู้ตัวสักนิดว่าดวงหน้าขาวจะขึ้นสีแดงจัดจนชวนให้อีกฝ่ายอยาก 'รังแก' แรงๆ หยาดเหงื่อที่ผุดพราวยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่ให้กับความหล่อเหลาที่ดูจะกลายเป็นจุดขายของนายแบบหนุ่ม



จนปาร์คชานยอลอยากจะเห็น 'ใบหน้าที่ถึงที่สุด' ของผู้ชายคนนี้แทบทนไม่ไหว

นิ้วเรียวถอดถอนออกจากช่องทางอ่อนนุ่ม เพื่อจะแทนที่ด้วยความต้องการที่ถูกปลุกเร้าจนแข็งขืนที่ปากทางสีอ่อน ก่อนเอ่ยกระซิบแผ่ว


"นี่แค่เริ่มต้นเอง.... แบบนี้ระวังจะติดใจนะครับ อู๋อี้ฟาน"




ชานยอลไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมไอ้เวรจงอินแม่งชอบยืนยันว่า 'เขาน่ารัก'
เพราะโดยธรรมชาติแล้ว ปาร์คชานยอลไม่ใช่คนน่ารัก


เขามันเป็นแค่ 'ปีศาจ' ในร่าง 'เทพยดา' เท่านั้น







"อ๊าาาาาาา!!!!!!!!!!! เจ็บ.... เจ็บ!!!! ไม่..... ไม่ไหว! ไม่ไหวแล้ว...หยุด หยุดเถอะ... อ๊าาาาา!!!!!"




ปีศาจที่ยิ่งมีความสุขยามได้ 'ทำลาย' ความบริสุทธิ์ของสิ่งที่ได้ชื่อว่าสวยงาม

ยิ่งเสียงต่ำทุ้มกรีดร้องดังแค่ไหน สะโพกขาวก็ยิ่งกระแทกแรงขึ้นเท่านั้น



เพราะชานยอลมั่นใจว่า... ต่อให้ทรมานจนร่างแทบแตกสลาย
ท้ายที่สุดแล้ว... อีกฝ่ายก็จะยิ่ง 'เสพย์ติด' ความท้าทายของ 'ความเจ็บปวดอันแสนสุข' นี้


จนจมดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความมืดมิด






เหมือนกับตัวเขาในตอนนี้















กลับไปที่หน้าบทความ. http://writer.dek-d.com/cotton-jingle/writer/viewlongc.php?id=947300&chapter=4




Reply · Report Post